تربیت فرزند

گاهی اتفاق می‌افتد که چیزی را برای خودمان نخواهیم یا حوصله‌اش را نداشته باشیم، اما وقتی‌ پای عزیزان‌مان به میان بیاید، خودمان را به آب ‌و آتش می‌زنیم و آنها را فراهم می‌سازیم.

برخی تجارب دوران کودکی باعث شکل‌گیری شخصیت نگران در افراد می‌شود. از آن جمله می‌توان به والدین نگران، تاکید بر خطرناکی جهان، حمایت افراطی والدین از کودک، جدایی والدین، مرگ والدین، داشتن والدین بی‌عاطفه و نامهربان، نظام پاداش و تنبیه پیش‌بینی‌ناپذیر و... اشاره کرد.

مواجه شدن فرزند با صحنه رابطه زناشویی والدین ممکن است باعث ایجاد مشکلات روانی متعددی در آن‌ها مانند اضطراب و افسردگی، شهوانی شدن کودک، ابهامات سادومازوخیستی (آزارگری-آزارخواهی) در مورد رابطه جنسی، ترس از تنهایی، آسیب‌پذیری و... شود.

همه پدر و مادر‌ها می‌خواهند به فرزندانشان کمک کنند تا رشد خوبی داشته باشند، شاد باشند و انسان‌های لایقی بار بیایند. در بیشتر موارد والدین باید یاد بگیرند در مسیری که در پیش دارند چه راهکار‌هایی جواب می‌دهد، اما اغلب در این مسیر پرپیچ و خم، اشتباهاتی هم وجود دارد که باعث خستگی و نگرانی آن‌ها می‌شود.

تصمیم به جدایی گرفتن کار ساده‌ای نیست و اینکه مجبورید به هر حال این مسئله را با بچه‌ها نیز مطرج کنید، کارتان را سخت‌تر هم می‌کند. صحبت کردن در مورد طلاق با بچه‌ها (درصورت امکان همراه با همسرتان) ضروریست، و مطمئنا گفتگویی نیست که آن را دست کم بگیرید.

کودکان ژاپنی به علت روش تربیت خاصی که دارند بی نظیر هستند. آن ها قانونمند و مودب هستند و رفتار دوستانه و محبت آمیزی دارند به علاوه اجازه نمی دهند احساسات شان بر آن ها غلبه کند به همین دلیل است که به ندرت در فروشگاه ها و سوپرمارکت های ژاپن کودکی را در حال گریه کردن می بینید

همه‌ی ما می‌دانیم که دیسیپلین و انضباط در پرورش بچه‌های سالم اهمیت زیادی دارد، اما کودکان حساس را که نسبت به سایر کودکان همه چیز را عمیق‌تر حس می‌کنند چگونه باید تربیت کنیم؟

تجربه انتظار کشیدن، منتظر ماندن و صبوری کردن در هر حد و اندازه‌ای چندان رضایت‌بخش نیست، ولی همه ما بار‌ها و بار‌ها در هر سنی آن را تجربه کرده‌ایم.

بوسیدن به کودک کمک می کند در معرض تجربه مثبت عشق قرار بگیرد.برای یک مادر بوسیدن کودکش طبیعی ترین راه برای ابراز علاقه است. هیچکس به یک مادر یاد نمی دهد و یا نمی خواهد که کودکش را ببوسد.